Сауран ауданының әкімі Мақсат Таңғатаровтың қатысуымен Шорнақ ауылдық округі тұрғындарының өтініші бойынша жайылым жер мәселесі қаралды. Сондай-ақ Сауран ауданында экологиялық туризмді дамытуға байланысты бірқатар мәселелер көтерілді. Жиынға «Түркістан» әлеуметтік кәсіпкерлік корпорациясы басшысының орынбасары Қасымбек Сайлауов, аудан әкімінің орынбасары Серік Садибаев, Шорнақ ауылдық округінің әкімі, тиісті дербес бөлім басшылары және ауыл тұрғындары қатысты.
Ауыл тұрғындарының басты мәселесі жайылымдық жерлердің жекенің қолына өтіп жатқанын айтып, төрт түлік бағуға жер таппай отырғандарын жеткізді. Ауыл халқының негізгі күн көрісі мал шаруашылығы, әрбір үйде кемінде 2-3 сиырдан бар екенін алға тартты. Сондықтан ауыл тұрғындарының басты базынасы жайылымдық жерлерін ұстап қалуды мақсат етуде. Сонымен бірге, жер асты суларының жыл сайын төмендеп бара жатқанын тілге тиек етіп, алдағы уақытта мақта егуге қарсы екендіктерін білдірді.
«Түркістан» әлеуметтік кәсіпкерлік корпорациясы басшысының орынбасары Қасымбек Сайлауовтың айтуынша Шорнақ ауылдық округіне қарасты 518 гектар жерге иелік етінін, алдағы уақытта инвесторлар тартып, түрлі бағытта жұмыс жасайтынын мәлім етті. Алдымен инвесторларға сіздердің талап тілектеріңізді айта отырып, сол бағытта жұмыс жасайтынын атап өтті.
«Аудан орталығы алдағы уақытта жоспарға сәйкес, кезең-кезеңімен дамитын болады. Сондықтан біздер көптеген инвесторлар тартып, зауыт, өндіріс орындарын ашып, ауыл тұрғындары мен жастарға жұмыс күшін ұсынатын боламыз. Келер жылы көпбатты 8 тұрғын үйдің құрылысы басталмақ. Бұдан бөлек, көптеген жоспарларымыз бар. Демек, Шорнақ ауылы аудан орталығына лайықты дамитын болады», — деді Мақсат Асылбекұлы.
Жиын соңында ауыл тұрғындары көптеген ұсыныс-пікірлерін ортаға салды. Аудан әкімі жиналысты қорытындылап, тұрғындар тарапынан айтылған мәселелерін жан-жақты қарап, тиісті шешім қабылдайтынын жеткізді.
Жуырда ғана мәжілісте «Жайылымдар туралы» заң жобасы әзірленіп, Сенат қарауына жолданды. Республикалық «Жер аманаты» комиссиясы тарапынан заң жобасының нормаларына қоғамдық жайылым ұғымын енгізу ұсынылды. Яғни, қоғамдық жайылым деп танылған жерлер бұдан былай аукцион арқылы сатылымға түспейді.
Орман қорына жататын кейбір аймақтарға қатысты жайылымды басқару жоспары қабылданады. Ауыл шаруашылығы жерлерін жалға беру конкурсының талаптарына бірқатар нақты шектеулер енгізіледі. Мұның бәрі ең алдымен ауыл халқын жайылымдық жермен қамтамасыз етуді көздейді, – деді Мәжіліс депутаты Бақытжан Базарбек.
«AMANAT» партиясы жанындағы республикалық «Жер аманаты» комиссиясының мүшелері Түркістан облысының ауылдарын аралап жүр. Олардың қатарында «Жер аманаты» республикалық комиссиясы төрағасының бірінші орынбасары, Ауыл шаруашылығы министрлігі Жер ресурстарын басқару комитетінің төрағасы, Жерді пайдалану мен қорғау жөніндегі Бас мемлекеттік инспекторы Мұрат Теміржанов, комиссия төрағасының орынбасары, Мәжіліс депутаты Бақытжан Базарбек, комиссия мүшесі, Мәжіліс депутаты Жанарбек Әшімжан бар.
Мәселен, Шарбұлақ ауылында өткен кездесуде комиссия мүшелері Қазығұрт, Төлеби, Жетісай және Сарыағаш аудандарының тұрғындарымен әңгімелесті. Аймақтағы ауыл шаруашылығы саласындағы іргелі өндіріс орны «Сапа-2002» ЖШС-нің өндіріс алаңында өткен кездесуде Мұрат Теміржанов заңсыз бөлінген, мақсатына сай пайдаланылмай жатқан ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерді ортақ қорға қайтаруда мемлекеттік органдардың қызметі қайта қарастырылып, құзыреті күшейтілгенін жеткізді.
Ал халық қалаулысы Бақытжан Базарбек болса, аталған комиссияның ықпалымен ауыл шаруашылығы мақсатындағы 10 млн. гектардан астам жер мемлекет меншігіне қайтарылғанын мәлімдеді. Осы орайда жасыл экономика жайлы мағлұматтарды Сауран ауданының тұрғындарының назарына ұсынып отырмыз.
Күн батареясын қолдану мүмкіндігі, газбен жұмыс істейтін жолаушылар тасымалын ұйымдастырушы көлік, қайта өңдейтін зауыттар, климаттың өзгеруі жағдайында қолданылатын асфальтбетондық технологиялар, қоршаған ортаға зиянсыз эко жеңіл көліктерді пайдалану, кәріз қалдықтарын қайта пайдалану тағысын тағы. Бұл – жасыл экономиканың артықшылығы. Менделеев элементтеріне бай Қазақстанның әлем елдерінің алдыңғы легінде «жасыл экономикаға» өтуге деген ұмтылысы қуантпай қоймайды. Қадамның да дұрыс бағытқа бұрылуы жыл өткен сайын қуатталуда.
Негізгі мәселе елдегі көмірсутегі қорларының аздығы не көптігіне байланысты емес. «Жасыл экономиканың» адамзаттың ендігі жүрер жолына айналатынын осы салада күнделікті ашылып жатқан жаңалықтарға қарап аңғаруға да болады.
Жасыл экономика – адам өмірінің ұдайы өндірісіне қажетті табиғи негізді бұзбайтын, биосфераның шаруашылық сыйымдылығы шеңберінде дамитын экономика. Сондай-ақ, халықтың жоғары тұрмыс деңгейі мен табиғи ресурстарды ұтымды пайдаланумен сипатталады. Бұл экономикалық модель 21 ғасырдағы елдердің тұрақты дамуын қамтамасыз ететін маңызды құралдардың бірі ретінде танылуда. Оңтүстік Корея «жасыл өсімді» ұлттық стратегия ретінде қабылдаған алғашқы ел. Бұл стратегия шеңберінде негізінен үш элементке баса назар аударылады. Олар өнеркәсіп, энергетика және инвестиция. Энергетикалық және басқа да ресурстарды минималды пайдалана отырып, өндірістік экономикалық қызмет ауқымын сақтау, қоршаған ортаға қысым жасауды минимумға жеткізу, инвестицияны табиғатты қорғау және экономикалық өсудің қозғаушы күшіне айналдыру мақсаты қарастырылған. Ал, Швеция 2020 жылға қарай мұнай, көмір және газдан бас тартып, қалпына келуші ресурстар энергиясына көшуді жоспарлап отыр. Сонымен қатар, Бразилия көліктің 80 пайызын қант қамыстарынан жасалған биоотынға көшіруді жоспарлауда. Тайвань күн батареяларын белсенді пайдаланып отыр. Жапония «Төмен көміртекті қоғам бағдарламасын» қабылдап, көміртектің шығарылымының төменгі деңгейін белгілеген. Ал, Қазақстанда «жасыл экономика» бағдарламасы бойынша жоспарлар жолға қойылған. Мәселен, 2020-2030 жылдары қалыптасқан «жасыл» инфрақұрылым негізінде суды үнемдеп пайдалану, қалпына келетін энергетиканы дамытуды ынталандыру мен кеңінен енгізуді қолдау, энергетикалық тиімділіктің жоғары стандарттары негізінде құрылыс жүргізуге бағытталған ұлттық экономиканы бетбұрыстандыру. Сондай-ақ, 2030-2050 жылдары ұлттық экономиканы «үшінші өнеркәсіптік төңкеріс» қағидасына көшіруді қарастырған. Ол табиғи ресурстарды олардың жаңартылу мен тұрақтылық негізінде қолданылуын пайымдайды. Тұжырымдама бойынша «жасыл экономикаға» көшу шаралары су ресурстарын тұрақты пайдалану, тұрақты және жоғары өнімді ауыл шаруашылығын дамыту, энергияны үнемдеу мен энергетикалық тиімділікті арттыру, қалдықтарды басқару жүйесі, ауаны ластауды азайту, экожүйелерді тиімді басқару бойынша жүзеге асырылады.
Әлемдік экономиканың «жасыл» секторының ауқымы әзірге салыстырмалы түрде елеулі емес. Сонымен қатар кейбір жекелеген мемлекеттердің шаруашылық кешеніндегі «жасыл» секторының өсу әлеуетінің үлесін бағалау да қиынға соғады. Осыған орай, халықтың өмір сүру деңгейіне әсерін де құн көрсеткіштері тарапынан бағалау күрделірек.
Сондықтан «жасыл» экономика идеясы қоршаған орта бойынша (ЮНЕП) БҰҰ бағдарламасы ретінде 2008 жылы қабылданды. ЮНЕП-ке сай, «жасыл» дегеніміз – келешек ұрпаққа қоршаған орта үшін елеулі тәуекелге жол бергізбейтін, адамдардың теңсіздігін қысқартып, әл-ауқатын ұзақ мерзімге жақсартуды қамтамасыз ететін экономика.
«Жасыл» экономиканың қайыршылықтан құтылуға, экономиканың жоғарылауына, әлеуметтік интеграцияға ықпал етуге, адамдардың әл-ауқатының жақсаруына көмектесетіні құпия емес. Экономикалық ынтымақтастық және даму ұйымының (ЭЫДҰ) классификациясына сай, «жасыл» технологиялар бірнеше саланы қамтиды: жалпы экологиялық басқару, энергияны жаңадан іске қосылған көздер арқылы өндіру, климаттың өзгеруі салдарынан болған зардаптарды жеңілдету, ауаға тарайтын зиянды қалдықтарды азайту, отындарды пайдалану тиімділігін арттыру, сонымен қатар ғимараттар мен жарық беруші құралдардың энергиялық тиімділігін арттыру.
Егер әлемдік тәжірибеге сүйенетін болсақ, көшбасшы елдердің алдында, әрине, Оңтүстік Корея тұр. Бұл елде ішкі жалпы өнімнің (ІЖӨ) 3%-ы немесе 60 млрд АҚШ доллары «жасыл» сектордың дамуына бөлінеді. Ал АҚШ жасыл экономиканы дамытудың негізгі бағыты ретінде баламалы энергетиканы жетілдіру жолын таңдады. Күн құрылғыларының көмегімен 2030 жылға қарай ел тұтынатын энергияның 65%-ы, жылудың 35%-ы өндірілетін болады. ЕО елдерінде түгелге жуық энергетика, қоғамдық көлік пен инфрақұрылымды дамыту, эко-қоныстар, сонымен қатар қалдықтарды кәдеге жарату жүйесі салаларында «жасыл» шаралар іске қосылған.
Швеция 2020 жылдарға қарай өз елінде мұнайдан толық құтылуды, көмір мен ядролық энергияны үдерістен шығаруды жоспарлап отыр. Қытайда 2020 жылға қарай электр энергиясының 15%-ын жаңа энергия көздерінен алу, ал экономикадағы көміртегі мөлшерін 45%-ға азайту жоспарлануда. ҚХР-дың энергия үнемдеуге, жаңа энергия көзін табуға, тиісті технологияларға бөлінген мемлекет қаржысының көлемі АҚШ пен ЕО көрсеткіштерінен асып түсті. Қытай өндірушілері күн батареяларының әлемдік экспортының 40%-ын, жел құрылғыларының 20%-ын иеленеді.
Қазақстанға келер болсақ, бізде де бұл салада белгілі бір деңгейде іc-шаралар жүзеге асырылуда. Қазақстанның жасыл экономиканы өркендетуге мүмкіндігі мол. Жасыл технологияға әлдеқайда ұтымды әрі қолжетімді кең-байтақ территориясы, тиімді геосаяси жағдайы, нарықтағы жоғары сұраныстары жаңа мүмкіндіктерге қолайлы жағдай туғызады. Жасыл экономикаға көшу әлдеқайда танымалдықты иеленіп келеді. Елбасы Н.Ә.Назарбаевтың бастамасымен «Жасыл» экономикаға көшу тұжырымдамасы жасалды. Тұжырымдамада экономиканың белгілі бір саласын реформалауға ерекше бағытталған басымдыққа ие міндеттердің түзілімі көрсетілген.
«Жасыл» экономикаға көшудің мемлекет алдындағы басты міндеттері: ресурстарды (су, жер, биологиялық және т.б. ресурстар) пайдалану мен оларды басқару тиімділігін арттыру, ағымдағы инфрақұрылымдарды жаңғырту және жаңасын салу, қоршаған ортаға жасалған қысымды оңтайлы жолдармен жеңілдету арқылы қоршаған орта сапасы мен тұрғындардың әл-ауқатын жоғарылату. Қазақстанда «жасыл» экономиканы дамытудың негізгі жеті бағыты қалыптасқан.
«Жасыл» экономиканы дамыту бағдарламасы желісімен, Қазақстан экономиканың 10 негізгі секторын инвестициялауды жоспарлап отыр. Олар: ауыл шаруашылығы, тұрғын үй-коммуналдық шаруашылығы, энергетика, балық аулау, орман шаруашылығы, өнеркәсіп, туризм, көлік, қалдықтарды қайта өңдеу мен кәдеге асыру, су ресурстарын басқару.
Елімізде «Жасыл» технологиялар мен инвестициялық жобалардың халықаралық орталығы» ҰАҚ-тың нәтижелі жұмыс істеп жатқанын атап өтуге тиіспіз. Аймақтар және қала әкімдіктерімен бірлесіп, белсенді жұмыстар атқарылады. Олардың ішінде Нұр-Сұлтан, Алматы және Шымкент қалалары, Батыс Қазақстан, Қызылорда, Түркістан, Маңғыстау, Ақмола облыстары бар. Орталықтың қызметі әлеуетті инвесторларды іздеуге қатысты инвестициялық жобаларды енгізу мен қолдауға, жобаларға техникалық талдау жасау мен аймақтардағы ең үздік «жасыл» технология трансферттерінің мүмкіндіктеріне бағытталған.
Сонымен қатар бұл саладағы жедел қарқында шешімін табуға тиісті бірнеше көкейкесті мәселені атап өткенді орынды деп есептейміз.
Бірінші мәселе. Қабылданған шараларға қарамастан, кейбір аймақтарда әлі күнге дейін экологиялық тұрғыдан қауіпті әрі ластанған, өткен ғасырдан келе жатқан кәсіпорындар жұмыс істейді.
Ауыл шаруашылығында жел энергиясын қолдану 1%-ды ғана құрайды. Бұл − ЕО елдеріне қарағанда 10 есе аз. Сонымен бірге басқа Еуропа елдерінің тәжірибесі жел электр энергиясын тұтыну жалпы электр энергиясын тұтынудың шамамен 20%-ына жетеді.
Заңнамалық базаны күшейтуді қажет деп санаймыз, ал Үкіметтің мұндай кәсіпорындарды мәжбүрлеп жабу үшін радикалды шаралар қабылдауы керек. Егер шетелдік тәжірибеге жүгінетін болсақ, тек ҚХР-дың өзінде 2 мың экологиялық тұрғыда ластанған компания мәжбүрлеп жабылған.
Екінші мәселе. Экологиялық инновациямен өндірілген тауарларды «жасыл» тұтынуды ынталандыру үшін Қазақстанда әлі күнге дейін «жасыл төлем картасы» жүйесі дұрыс жолға қойылмаған. Мысалы, Оңтүстік Корея «жасыл төлем картасы» жүйесін іске қосып үлгерді. Қазақстан үшін бұл тәжірибе, біздің ойымызша, қызықты әрі тиімді болуға тиіс. Мұндай карталардың көмегімен «жасыл» тауарлар мен қызметтерді тұтынуды, жекенің орнына қоғамдық көлікті пайдалануды, сонымен қатар энерготиімді тауарларды қолдануды есептеуге мүмкіндік туады. Жасыл карталардың осындай жүйесін Нұр-Сұлтан, Алматы, Шымкент қалаларында қанатқақты түрде енгізуді ұсынамыз.
Үшінші мәселе. Қазақстан − орманы аз мемлекет, ел аумағының 4,7%-ы ғана орманды. Жасыл желектерді ұлғайту үдерісі бүгінгі таңда баяу жүргізілгендіктен, оны жақсарту мүддесі туындайды. Соңғы 7 жылда мемлекеттік орман қоры аумағындағы орман өсірушілердің орман өсімін молайту көлемі 453 мың га құрады. Жыл сайын «Ағаш отырғызудың бүкілқазақстандық күні» акциясы өткізіледі. Бұған 900 мыңдай адам қатысып, 4,5 млн ағаш пен бұта отырғызылды. Алайда бұл − жеткіліксіз.
Осыған орай, облыс әкімдігінің жұмысын шұғыл жеделдету, облыс орталығы маңында жасыл аймақ құру бойынша іс-шараларды тездету ұсынылады.
Төртінші мәселе. Қазақстанда жел энергиясын қалыптастыру барысында өндіріс орындары мен тұтынушылар арасында әртараптылық байқалады. Бір жағынан, жел күші арқылы өндірілетін электр энергиясы іс жүзінде шағын елді мекендер мен шаруа қожалықтарында ғана тұтынылады. Бұдан шығатын тұжырым, алыстағы ауылдарға электр энергиясын жеткізу жүйедегі энергияның көп шығынға ұшырайтындығынан экономикалық тұрғыдан тиімсіз.
Екінші жағынан, ауыл шаруашылығында жел энергиясын қолдану 1%- ды ғана құрайды. Бұл − ЕО елдеріне қарағанда 10 есе аз. Сонымен бірге басқа Еуропа елдерінің тәжірибесі жел электр энергиясын тұтыну жалпы электр энергиясын тұтынудың шамамен 20%-ына жетеді.
Бесінші мәселе. Жеткілікті тиімді нормативтік құқықтық базаны құру жағдайында тұрмыстық-қатты қалдықтар (ТҚҚ), қайталама шикізат, қайта өңдеу мен қалдықтарды кәдеге жарату саласындағы жұмыстарды басқару сапасы төмендегені байқалады. 2018 жылдың қорытындысы бойынша өнеркәсіп қалдықтарын қайта өңдеу үлесі 32%-ды, ТҚҚ (ТБО) 11%-ды құрады. Бұған қоса, қалдықтарды жинау және шығару қызметі бойынша ел тұрғындарының 65%-ы ғана қамтамасыз етілген. Экологиялық талаптар мен санитарлық нормаларға сай полигондардың үлесі 2017 жылдың есебі бойынша бар болғаны 16%-ды қамтиды. Көптеген кемшіліктерге мән бермей-ақ осы көрсетілген көкейкесті мәселелердің негізінде біз бүгінгі таңда «жасыл» экономиканы қарқынды дамытуымыз қажет екендігін түсінуге міндеттіміз. Еліміздің Парламенті бұл мәселелердің өзектілігіне түсіністікпен қарайды. Әртараптандырылған мемлекеттік бағдармаларды жүзеге асыру тәжірибесі айқын дәлелдегендей, инвестициялық және инновациялық жобаларды жасау алдындағы дайындық кезеңінде кадр мәселесін, әсіресе инновация саласына тиісті мамандармен қамтамасыз ету мәселесін ескермесек, бір орнымызда тұра береміз. Өндіріске қажетті жаңа кадрлардың есебін айқындамау білім жүйесін еңбек нарығындағы маман тапшылығына әкеп соқтырды, осыған орай Индустрияландыру картасының кейбір негізгі жобаларын жүзеге асыру барысында тиімділігі толыққанды деңгейге жете алмады. Мұның бәрі − экономиканың нақты секторының дамуын айқындайтын салалық және салааралық ведомстволар, Білім және ғылым министрлігі, Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі қызметтеріндегі елеулі келіспеушіліктің туындау көрінісі. Ауқымды мемлекеттік міндеттерді жүзеге асыру барысында ведомстволардың өзара үйлесімділігіне зор ықпал жасайтын шараларды заңнамалық деңгейде күшейтудің қажеттілігін ойлауға тура келеді. Атап айтқанда, Қазақстан Республикасындағы индустриялық-инновациялық қызметті мемлекеттік қолдау туралы заңға өзгерістер мен толықтырулар енгізуге тура келеді. Бәрімізге белгілі, ғылыми зерттеулерсіз қоршаған орта мен қоғамның экологиялық қауіпсіздігі нормасын сақтай отырып, әлемдік нарықта өндіріс пен бәсекелестік артықшылығын жетілдіру негізінде экономикалық өсімнің межелі деңгейіне көтерілу мүмкін емес. Басқаша айтқанда, ғылымның талапқа сай дамуынсыз «жасыл» экономика бағытынан ілгерілеу күту қиынға соғады.
Біз бұл салаға қатысты бірнеше көкейкесті мәселені ғана атап өттік. Олар жеткілікті. Әлемдік тәжірибе көрсеткендей, «жасыл» экономика аймақтық дамуды, әлеуметтік тұрақтылыққа ықпал етуді, «жасыл» экономика секторында құрылған жаңа жұмыс орындары есебінен экономикалық әлеуеттің ұлғаюын реттейді. «Жасыл» экономикаға көшу климаттың өзгеруі, пайдалы қазбалардың сарқылуы және су ресурстарының тапшылығы секілді қауіп-қатерлердің ықтималдығын төмендетеді. Дұрыс жолға қойылған жүйелі әрекет, мүдделі тараптардың үйлесімді ісі, мемлекет, бизнес пен қоғамның бірлесе атқарған жұмысы бар кезде біз Қазақстанның бұл бағытта да әлемдік аренада жоғары жетістікке жететініне сенеміз.
Ескере кетерлігі, жасыл экономика өркендеуші елдердің дамуына және бай елдердегі кедейлердің қысқаруына ықпал етеді. Әлем жедел дамыған мына заманда менеджменттік трансформациямен ғана үздіксіз шұғылдана беруге болмайды. Қор қызметіндегі түбегейлі жолға қойылған қалыпты жай үдеріске айналуы тиіс. Ал, қордың стратегиясы әлем экономикасында жүріп жатқан өзгерістерге қарай бағытталуы керек. Мәселен, қордың төрткүл дүниеде қарқынмен дамып келе жатқан жасыл технологияларды енгізуде қандай жаңалықтары бар? Бізде қандай болмақ? Міне, бізді де осы сұрақтар қызықтырады.